België, het land waarin je het ene moment luidkeels: “Heeft iedereen er zin in?!” roept op een overvolle roltrap. Een roltrap die je – samen met het ticket – leidt naar hét muziekevenement van het jaar: Night of the Proms.Één iemand die “ja” antwoordt. Toch iéts van enthousiasme te bespeuren, maar dan wel van één van je vriendinnen. Je verwacht ook niets anders dan weinig reactie op zo’n spontane actie van Belgen.

België, het land waarin je na Night of the Proms terechtkomt op de laatste tram naar Zwijndrecht alwaar een nobele onbekende de echte klassiekers begint te zingen. Laat de zon in je hart galmt door de hele metro. Tram 3 was nog nooit zo leuk, maar vooral: was nog nooit zo verbonden met elkaar.

Muziek verbindt mensen. Muziek kan een medicijn zijn waar verdeeldheid heerst. Muziek kan een connectie leggen tussen “jou” en “de ander”. Iemand waar je je niet zo verbonden mee voelt.

Laat ons op zoek gaan naar een ritme dat ons allemaal verbindt met elkaar. Ik sluit m’n ogen, tevreden na een mooie avond met vriendinnen en vreemden, en wens dat ik morgen mag wakker worden in een wereld waarin we elkaar allemaal begrijpen en in vrede naast elkaar leven. Zoals deze avond op tram 3.

(Barbara Dot)